ਟ੍ਰਾਂਸ ਜਨੇਰੇਸ਼ਨਲ ਟ੍ਰਾਮਾ

ਟ੍ਰਾਂਸ ਜਨੇਰੇਸ਼ਨਲ ਟ੍ਰਾਮਾ

"ਮੇਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ, ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਉਹਨਾਂ ਹਿੱਸਿਆਂ ਲਈ ਅਫ਼ਸੋਸ ਹੈ ਜੋ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਖੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕਦੇ ਵੀ ਪਿਆਰ ਦੀ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਸਿਰਫ ਮੇਰੇ ਲਈ ਪਿਆਰ ਦੀ ਕਮੀ ਸੀ, " ਟੇਰੇਸਾ ਸ਼ਾਂਤੀ

ਪਰਵਾਰ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਬ੍ਲੈਕ ਸ਼ਿਪਸ ਅਰਥਾਤ ਬਦਨਾਮ ਮੇਂਬਰ ਅੰਤਰ-ਪੀੜ੍ਹੀ ਟ੍ਰਾਮਾ ਦੇ ਬੰਧਨ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਲਈ ਸਵੈ-ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਵੇਖੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਵਿਵਹਾਰ ਤੁਹਾਡੇ ਮਾਪਿਆਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਟ੍ਰਾਮਾ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਹੈ। ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਕੋਈ ਵੀ ਕੋਰੇ ਕਾਗਜ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ। ਇਹ ਡੂੰਘੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਵਾਲੇ ਪੂਰਵਜ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਹਨ ਜੋ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਲੰਘਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਚੱਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਅਸੀਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਪਰਿਵਾਰਕ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣਾ ਮਾਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਪਰ ਕੁਝ ਅਣਸੁਲਝੇ ਝਗੜੇ ਅਤੇ ਸਮਾਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਚਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਇਤਿਹਾਸ ਸਾਡੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਾਸ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜੈਨੇਟਿਕ ਸਥਿਤੀਆਂ, ਸਰੀਰਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਆਦਿ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਸਦਮੇ ਨੂੰ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਟਰਾਂਸ-ਜਨਰੇਸ਼ਨਲ ਟ੍ਰਾਮਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਟਰਾਂਸ-ਜਨਰੇਸ਼ਨਲ ਟ੍ਰਾਮਾ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪੀੜ੍ਹੀ-ਦਰ-ਪੀੜ੍ਹੀ ਦਾ ਟ੍ਰਾਮਾ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਭਵ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਪੀੜ੍ਹੀ ਤੋਂ ਅਗਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਵਿੱਚ ਸੰਚਾਰਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਬਾਲ ਅਤੇ ਕਿਸ਼ੋਰ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨੀ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਗਿਆਨੀ ਡੀਸਿਲਵਾ ਐਮਡੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, " ਟ੍ਰਾਮਾ ਜੈਨੇਟਿਕ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਆਬਾਦੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਧੀ ਹੋਈ ਟ੍ਰਾਮਾ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਦਮੇ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਦੀ ਹੈ।"

ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਡੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਬਣਾਇਆ ਜੋ  ਉਹ ਹਨ ਅਤੇ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਉਹ ਬਣਾਇਆ ਜੋ ਅਸੀਂ ਹਾਂ। ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਅਨੁਭਵ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੋਤੇ-ਪੋਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ, ਸਮਾਜਿਕ, ਮਾਨਸਿਕ ਜਾਂ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਖੋਜਕਰਤਾ ਬਹੁ-ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਟ੍ਰਾਮਾ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ, ਪਰ ਇਹ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਮਾਪਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪਾਲਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨੂੰ ਬਦਲਦਾ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਇਹ ਵੀ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੁਝ ਜੀਨਾਂ ਨੂੰ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਟ੍ਰਾਂਸਫਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਹਰ ਕੋਈ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਟ੍ਰਾਮਾ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੈ, ਪਰ ਕੁਝ ਖਾਸ ਭਾਈਚਾਰੇ ਹਨ ਜੋ ਆਪਣੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਵਧੇਰੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹਨ। ਆਫ਼ਤਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਅਤੇ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਲਈ ਦਰਦਨਾਕ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਦੁਖਾਂਤ ਅਤੇ ਅਪਰਾਧ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅੱਤਵਾਦ, ਰੰਗਭੇਦ ਜਾਂ ਨਰਸੰਹਾਰ, ਗੁਲਾਮੀ, ਘਰੇਲੂ ਸ਼ੋਸ਼ਣ, ਕੁਦਰਤੀ ਆਫ਼ਤਾਂ, ਜਿਨਸੀ ਸ਼ੋਸ਼ਣ, ਆਰਥਿਕ ਅਸਥਿਰਤਾ ਜਾਂ ਅਤਿ ਗਰੀਬੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦਰ ਪੀੜ੍ਹੀ ਟ੍ਰਾਮਾ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਟ੍ਰਾਮਾ ਦੇ ਲੱਛਣਾਂ ਵਿੱਚ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ, ਡਿਪ੍ਰੈਸ਼ਨ, ਪੈਨਿਕ ਅਟੈਕ, ਡਰਾਉਣੇ ਸੁਪਨੇ, ਇਕੱਲਤਾ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇੰਟਰਜਨਰੇਸ਼ਨਲ ਟ੍ਰਾਮਾ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਖਤਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ; ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇਸ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਫੈਮਿਲੀ ਟ੍ਰੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ ਅਤੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਨਿਰਧਾਰਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਟ੍ਰਾਮਾ ਦਾ ਇਮਿਊਨ ਸਿਸਟਮ 'ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਟੋਇਮਿਊਨ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦੇ ਪੀੜ੍ਹੀ ਸਰਾਪ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਟ੍ਰਾਮਾ ਇੱਕ ਪੀੜ੍ਹੀ ਤੋਂ ਅਗਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਸੰਚਾਰਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਟ੍ਰਾਮਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਗਰੀਬੀ, ਡਿਪ੍ਰੈਸ਼ਨ, ਅਸਥਿਰ ਰਹਿਣ-ਸਹਿਣ, ਗਰੀਬ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਟ੍ਰਾਮਾ ਸਰਵਾਈਵਰ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵੰਸ਼ਜ ਭਵਿੱਖ ਦੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ 'ਤੇ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਟ੍ਰਾਮਾ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸਦਮੇ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਲਚਕੀਲਾਪਣ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਇਸ ਚੱਕਰ ਨੂੰ ਤੋੜਨਾ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਟ੍ਰਾਮਾ ਤੋਂ ਬਚੇ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਦੁਖਦਾਈ ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬੱਚੇ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਦੁਖਦਾਈ ਅਤੀਤ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਲਾਜ ਸੰਚਾਰ ਦੀਆਂ ਨਵੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਖੁੱਲ੍ਹ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਹੜੇ ਪਰਿਵਾਰ ਆਪਣੇ ਦੁਖਦਾਈ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਬੁਰੇ ਸੁਪਨੇ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਨਹੀਂ ਪਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦਰ ਪੀੜ੍ਹੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਨੋਬੋਲ ਦੇ ਗੋਲੇ ਵਾਂਗ ਲੰਘਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਟ੍ਰਾਮਾ ਦੇ ਮਾਧਿਅਮ ਵਿੱਚੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ  ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਵਿਰਾਸਤ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਸਮੱਸਿਆ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਤੀਤ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦੁੱਖ, ਦਰਦ ਜਾਂ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਤੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਟ੍ਰਾਮਾ ਸਰਵਾਈਵਰ ਜਾਂ ਤਾਂ ਚੱਕਰ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਨਵਾਂ ਬਿਰਤਾਂਤ ਬਣਾ ਕੇ ਹੱਲ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਨ ਅਤੇ ਬਾਲਗਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਭਰੋਸੇ ਦਾ ਪੱਧਰ ਦੋਵਾਂ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਅਤੇ ਤੰਗ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕੇਵਲ ਤਦ ਹੀ ਲੋੜੀਂਦੇ ਬਦਲਾਅ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਇੱਕ ਸਿਹਤਮੰਦ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।